Ciao!

‘Ciao’ betekent voor de Italianen zowel ‘hallo’ als ‘dag’. Deze dagen zullen vooral om dit woord draaien. Ik zeg namelijk tegen een heleboel ‘dag’, maar ook tegen een heleboel ‘hallo’. De afgelopen tien dagen heb ik voor het eerst ‘hallo’ gezegd tegen Italië; het land, de mensen, het eten en de cultuur. Met z’n vieren hebben we heerlijk genoten van een welverdiende vakantie, vol met kerken, pasta’s en winkels! Gisteravond was het zover en hebben m’n ouders en Amber na het avondeten afscheid van me genomen. Zij zijn na de geslaagde vakantie hier in Italië, vanmorgen vroeg vertrokken richting Nederland. Dus nu zit ik hier, in mijn kamertje, moederziel alleen..

Nouja, niet echt hoor! Ik heb al twee van mijn huisgenoten ontmoet. Een Duitse jongen (Markus) en een Nederlands meisje (Lonneke). Zij zijn beide ook Bocconi studenten net als ik. Komende dagen zullen er meer mensen in dit (super grote) huis intrekken. Het is nu dus nog best wel rustig, maar daar zal snel verandering in komen! De woonkamer/keuken en badkamers zal ik moeten delen de komende tijd, maar het is allemaal schoon en gezellig ingericht, dus ik heb niks te klagen. Mijn kamertje is wel iets kleiner uitgevallen dan ik dacht, maar ik denk ook dat dit geen probleem zal zijn.

Markus, Lonneke en ik hebben vandaag samen wat boodschappen gedaan en al plannen gemaakt over hoe we alles hier willen organiseren (een heel aardig voordeel dat je hebt als je als eerste arriveert). Vanavond gaan we samen koken en ook willen we de keuken even helemaal opnieuw indelen en opruimen, zodat we er goed tegenaan kunnen het komende half jaar.

Morgen zal ik Stefanie van centraal station oppikken, zodat ook zij zich bij onze groep kan voegen. En wie weet wie er allemaal nog meer gaan arriveren?! Echt heel erg leuk om iedereen steeds te zien binnenkomen! Voor nu is alles koek en ei, en zal alles wel z’n gangetje gaan. Ik heb het komende weekend nog lekker vrij van alles en maandag begint de Italiaanse les! Spannend!

Ciao,
Félice